บทที่๕
สรุปผลการดำเนินงาน
๕.๑
สรุปผลการดำเนินงาน
จากการศึกษาเรื่อง การเลี้ยงไหม จากเอกสารและสื่อออนไลน์การเลี้ยงไหม
พบว่าภูมิปัญญาการเลี้ยงไหมได้มีมาแต่ช้านาน โดยชาวบ้านได้ยึดถือและปฏิบัติต่อมาจนสามารถสร้างรายได้แก้ผู้เลี้ยงไหมมาก
ซึ่งหนอนไหมที่เลี้ยงก็มีอยู่หลายสายพันธ์ ซึ่งไหมก็คือตัวอ่อนของแมลงชนิดหนึ่ง
เมื่อไหมโตเต็มที่ก็จะสร้างใยออกมา
ผู้คนก็จะนำใยไหมที่ได้มาแปรรูปในกระบวนการต่อไป เช่น เป็นสิ่งทอ เวชสำอาง หรือแม้กระทั่งเป็นอาหารของมนุษย์
ซึ่งสิ่งทอหรือผ้าไหมที่ได้จากกระบวนการแปรรูปไหมนั้น
จะมีความแตกต่างทั้งทางด้านลวดลาย ลักษณะ โดยจะมีความสัมพันธ์กับวิถีชีวิตของ
ภูมิปัญญาชาวบ้านนั้นๆอีกด้วย ซึ่งจากการศึกษาในครั้งนี้ ทำให้คณะผู้จัดทำทราบว่า
ที่มาของการเลี้ยงไหมนั้นมีมาไม่ต่ำกว่า ๔,๐๐๐ ปีแล้ว
ซึ่งจีนเป็นชาติแรกที่นำเส้นใยไหมมาทอเป็นอาภรณ์เครื่องนุ่งห่มต่างๆ
ขั้นตอนในการเลี้ยงไหมเป็นวิธีที่ง่าย สะดวก ไม่ยุ่งยาก
ซึ่งการนำไหมไปแปรรูปนั้นสามารถสร้างรายได้
ให้กับชุมชนหรือหน่วยงานที่มีการปลูกหม่อนเลี้ยงไหม ตลอดจน ความสัมพันธ์ระหว่างผ้าไหมกับวิถีชีวิตของชาวไทย
ซึ่งผ้าเป็นหนึ่งในปัจจัยสี่ของการดำรงชีวิตของมนุษย์ นอกจากอาหาร ที่อยู่อาศัย
และยารักษาโรคอีกด้วย
๕.๒
อภิปรายผล
จากผลการค้นคว้า
พบว่ารังไหมนำมาทำกระดาษได้ โดยทำกระดาษใยไหมหรือแผ่นใยไหมจากหนอนไหมเพื่อใช้เป็นวัสดุใหม่
ๆ สำหรับการใช้สอยในชีวิตประจำวัน และรังไหมนำมาทำผลิตภัณฑ์เวชสำอางได้ เมื่อมีการส่งเสริมความรู้ในการสกัดโปรตีนจากรังไหม
และนำไปแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์เวชสำอางต่างๆ อาทิ สบู่ แชมพู โลชั่น ฯลฯ ทำให้ปัจจุบันสบู่รังไหมขึ้นแท่นเป็นหนึ่งในผลิตภัณฑ์โอท็อปที่สร้างรายได้อย่างงามให้กับชุมชนเป็นไปตามสมมติฐานข้อที่
๑ และข้อที่ ๓ ส่วนสมมติฐานข้อที่ ๒ หนอนไหมนำมาทำยาได้
ไม่เป็นไปตามที่ได้ตั้งสมมติฐานไว้เพราะยังไม่มีการทดลองที่แน่ชัดจากทางการแพทย์หรือหน่อยงานที่เกี่ยวข้อง
๕.๓
ข้อเสนอแนะ
จากการศึกษาเรื่องการปลูกหม่อนเลี้ยงไหม
วิถีไทย วิถีสุรินทร์ คณะผู้จัดทำมีข้อเสนอแนะเกี่ยวกับโครงงาน ดังนี้
๕.๒.๑ นอกจากการศึกษาเกี่ยวกับการปลูกหม่อนเลี้ยงไหมแล้วยังมีวิถีชีวิตที่เป็นภูมิปัญญาไทยอีกหลายด้านที่สามารถใช้หลักการที่ใกล้เคียงกันจากการศึกษาครั้งนี้เพื่อไปศึกษาในเชิงเปรียบเทียบ
๕.๒.๒
ควรมีการนำเสนองานในรูปแบบหนังสือเล่มเล็กให้มีความน่าสนใจมากยิ่งขึ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น